به نام خدا

به علت مسافرت به ژابن   نتوانستم چیزی بنویسم

این نت بوک هم حروفش ناسازگار است

ازکلیه عزبزانی که پیام های محبت آمیز وسازنده فرستاده اند؛ تشکر ؛ و توقعی که در این گونه مسایل از وبلاگ نویسان به ویژه وبلاگ نویسان دینی و قرآنی دارم بیش از این  مقدار است .

بگذریم  صادق

با تشکر از عزیزانی که به این نامه گشوده یا وبلاگ سرزدند.

دوستی با نام پرنده سرگرمی را یکی از علت های وبلاگ نویسی نام برده اند.

من ضمن احترام به این نظر؛ فقط سرگرمی را کافی نمی دانم .

دوستی معما می پرسید که بهترین سرگرمی برای بچه ها در زمستان چیست؟ بعد از کلی جواب بچه ها خودش جواب می داد کلاه پشمی ؛ چون سر آدم را خوب گرم می کند.

اما نه عزیز ؛ عمر ما گرانبها تر از این است که فقط برای سرگرمی دست به این کار بزنیم .

وای چه وبلاگ هایی درست می کنند! دیشب سرم درد می کرد  قرص استامینوفن خوردم یا داشتم از پله ها پائین می آمدم دو تاپله سر خوردم واز این حرف های صد من یک غاز وغیره خوب حالا این ها را برای چه در وبلاگ می نویسی؟

اگر کسری محبت داری چرا هی به جون مامانت قسم می خوری ؟خوب بامامانت حرف بزن. درکت نمی کند؟

همین جناب پرنده گذراندن وقت را هم ضمیمه کرده اند.

دوستی در کلاس ما وقتی مدرسه می رفتیم به معلم می گفت : آقا ما حوصله مان سر رفته است .

می دانید معلم ما به او چه جواب می داد؟ می گفت برو کنار اداره پست وزبان خودت را در بیاور تا هرکه می خواهد تمبر پشت نامه بچسباند بتواند.

نه عزیز! سررفتن حوصله ها به خاطربی برنامه بودن در زندگی وتنظیم نکردن وقت های کار و فراغت است .

این نکته را هم بگویم که من هیچ گاه با تفریحات سالم ومفید مخالف نیستم به شرط این که بین تفریح وسرگرمی وبین تفرح سالم وناسالم فرق بگذاریم.

دنیای مجازی هم از پاسخ های دوستمان بود. دراین باره حرف هائی دارم که فعلا قصد پرچانه گی یا پر چانگی ندارم.

ازنظرات عزیزان عسکری؛معین؛عشقی ووبلاگ های قرانی هم تشکر می کنم.

به نام خدا

این وبلاگ فرصتی مناسب برای تبادل نظر در زمینه های تربیتی؛ اجتماعی؛ ومسائل دینی است .

دارنده این وبلاک ادعای متخصص بودن ندارد اما در مقام تبادل افکار امید وار است منطقی و مستدل باشد .

این شما  واین نظرات یا سؤالات وخواسته های شما

صادق